- prosum
- 1.
prō-sum, fŭi, prōdesse, v. n., to be useful or of use, to do good, benefit, profit.I.In gen., constr. with dat., a subjectclause, or absol., rarely with ad or in and acc.: sibi prodesse, Enn. ap. Cic. Fam. 7, 6, 2 (Trag. v. 310 Vahl.); cf.:II.
qui nec sibi nec alteri prosunt,
Cic. Off. 2, 10, 36:multis,
id. Lael. 1, 4:nihil tibi litterae meae proderunt,
id. Fam. 2, 17, 7.—With subj.-clause:multum prodest ea quae metuuntur ipsa contemnere,
Cic. Tusc. 4, 30, 64:iis carum et jucundum esse maxime prodest,
Q. Cic. Petit. Cons. 5, 16; cf. id. ib. 11, 43:quid mihi fingere prodest?
Ov. M. 13, 935:nec quicquam tibi prodest Aërias tentasse domos,
Hor. C. 1, 28, 4; id. Epod. 17, 60; id. S. 1, 2, 113:quae scire magis juvat quam prodest,
Sen. Ep. 106, 3.— Absol.:prodesse aequom est,
Ter. Ad. 5, 9, 11:quorum altera prosunt, Cin. Fin. 3, 21, 69: studia aliena ac nihil profutura,
Sall. J. 1, 5:magis tamen Menenianum profuit judicium,
Liv. 2, 52; Quint. 4, 1, 3; 11, 1, 9:quae nocuere sequar, fugiam quae profore credam,
Hor. Ep. 1, 8, 11:aut prodesse volunt aut delectare poëtae,
id. A. P. 333:tu tantum corpore prodes, Nos animo,
Ov. M. 13, 365.— With ad or in and acc.:id mirum, quantum profuit ad concordiam civitatis,
Liv. 2, 1:in id quoque prodest, ut, etc.,
Quint. 8, 3, 9:in commune,
id. 6, 1, 7.—With abl.:constantia multum prodest in amore,
Prop. 2, 26, 27.—In partic., of medicines, to be good, be beneficial:2.fabam voci prodesse,
Plin. 22, 25, 69, § 141:balineum assumo, quia prodest,
Plin. Ep. 7, 21, 3:ad tormina,
Plin. 22, 25, 63, § 131:contra ignem sacrum,
id. 20, 7, 25, § 59.—With inf.:contra anginas tritum in poscā gargarizare prodest,
Plin. 20, 6, 23, § 52.prōsum, = prorsum, q. v.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.